جای خالی شهیدان ایرانی در ناوگان آزادی
زمستان 87 بود که اسرائیل با حمله به باریکه غزه که مدتها بود آنرا به محاصره خود در آورده بود، جنگی بیست و دو روزه را آغاز کرد. زندان یک و نیم میلیون نفری غزه با تعدادی تونل به آنسوی مرز مصر و سرزمین های اشغالی و اندکی راکت و موشک عزالدین قسام، بدون ورود هرگونه غذا، دارو و تسلیحات، به جنگ یکی از مجهزترین ارتشهای منطقه رفت. فاجعه آنقدر شدید بود که صدای بسیاری از کشورهای محافظه کار دنیا هم بلند شد. سال بعد، گلدستون قاضی ویژه سازمان ملل در گزارش خود از جنایت جنگی صهیونیست ها سخن گفت و سندی رسمی در شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد بر علیه اسرائیل به ثبت رسید.
در ایران اما این تنها رئیس جمهور بود که به تکاپو برای جلب مشارکت سران عرب در نشست قطر پرداخت. رکود و رخوت نهادهای مردمی و تشکل های اجتماعی...
زمستان 87 بود که اسرائیل با حمله به باریکه غزه که مدتها بود آنرا به محاصره خود در آورده بود، جنگی بیست و دو روزه را آغاز کرد. زندان یک و نیم میلیون نفری غزه با تعدادی تونل به آنسوی مرز مصر و سرزمین های اشغالی و اندکی راکت و موشک عزالدین قسام، بدون ورود هرگونه غذا، دارو و تسلیحات، به جنگ یکی از مجهزترین ارتشهای منطقه رفت. فاجعه آنقدر شدید بود که صدای بسیاری از کشورهای محافظه کار دنیا هم بلند شد. سال بعد، گلدستون قاضی ویژه سازمان ملل در گزارش خود از جنایت جنگی صهیونیست ها سخن گفت و سندی رسمی در شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد بر علیه اسرائیل به ثبت رسید.
در ایران اما این تنها رئیس جمهور بود که به تکاپو برای جلب مشارکت سران عرب در نشست قطر پرداخت. رکود و رخوت نهادهای مردمی و تشکل های اجتماعی، دانشجویی و انقلابی اما همچنان باقی ماند تا رهبر انقلاب با صدور پیامی در محکومیت این اقدامات، این جماعت را از خواب غفلت بیدار کند.
هر چند در این برهه، تشکل های دانشجویی با اقدامات شبانه روزی در اعتراض به مصر، سازمان ملل و کشورهای عربی، سبب ایجاد یک موج جدید در جامعه و توجه همگان به موضوع غزه شدند، اما باز هم تک اقدامات وزارت امور خارجه متکی، و دستگاه عریض و طویل زیر مجموعه آن، نشان از بی برنامگی و اقداماتی تنها از سر رفع مسئولیت داشت.
در همان ایام خبر ارسال کشتی کمک به غزه و اعزام دانشجویان بوسیله قطار به سوریه دهان به دهان پیچید و هرچند این کشتی تا مراحلی حرکت خود را ادامه داد ولی با ناکامی به ایران بازگشت.
اسرائیل در اجلاس داووس شرکت کرد و آنجا بود که ترکیه‌ای که در هنگام حمله به غزه نیز از اسرائیل انتقادات جدی به عمل آورده بود، گل خود را به پرز زد. اردوغان در میان نگاه جهانیان پرز را به چالش کشید تا ترکیه پرچم دار دفاع از مردم غزه باشد و این همه در حالی بود که در ماه های بعد، ایرانیان مشغول دست و پنجه نرم کردن با جماعتی بودند که با بطری های آب خنک در آخرین جمعه ماه مبارک رمضان، شعار نه غزه ؛ نه لبنان سر می دادند.
ترکیه توانست با دیپلماسی پر کار خود، کاروانی متشکل از 9کشتی را از ملیت های مختلف عازم غزه کند، به این کاروان حمله شد، بیست نفر از این کاروان کشته شدند و نه تنها حتی یک ایرانی در میان 750 مسافر این کشتی به چشم نخورد، بلکه منوچهر متکی و سخنگوی وزارتخانه اش، حتی پس از انهدام کاروان آزادی، همچنان در ژاپن ماندند و همانند سوئد، چین، ایرلند، اتحادیه اروپا و بسیاری از کشورهای بی بخار دیگر، فقط این اقدام را محکوم کردند.
در حالی که از زمان انهدام کاروان آزادی، بسیاری از کشورها از موقعیت به دست آمده برای بروز یک دیپلماسی پر کار استفاده کرده اند و در حالی که اسرائیل امروز در ضعیف ترین حالت خود قرار گرفته و افکار عمومی بهترین شرایط را برای وارد کردن ضربه نهایی به اسرائیل دارد و در حالی که آرمان چند ده ساله حضرت امام به ثمر نشسته است، باز هم رخوت دستگاه عریض و طویل وزارت خارجه جمهوری اسلامی، همچون جنگ غزه، عرصه میدان داری را از ایران ربوده است.
رخوتی که به نظر می رسد در روزهای آینده کار را به حرکت های خودجوش انقلابی منجر کند. بی شک در روزهای آینده نیز شاهد تحرکات بی برنامه و نمایشی وزارت خارجه در این برهه استراتژیک خواهیم بود که اگر عزمی بود، سفر ژاپن نیمه کاره رها می شد.
هرگاه به کارکرد وزارت خارجه در سال های اخیر نگاه می کنم، بیش از پیش به تنهایی احمدی نژاد در امر پیشبرد سیاست خارجی فعال و انقلابی اش واقف می شوم. وزارت خارجه کنونی، کشش نمایندگی دیپلماسی انقلاب اسلامی را ندارد و بی جهت نیست که تمامی بار این مهم بر دوش جلیلی و شورای عالی امنیت ملی اش سنگینی می کند.
در ماجرای کاروان آزادی، کار از محکومیت های تبلیغاتی گذشته است. اقدامی عملی، شجاعانه و شهادت طلبانه لازم است.امروز روز ضربه نهایی به اسرائیل ضعیف شده است. اگر بدانند و میدان را به دیگری واگذار نکنند.
همین مطلب در رجا
بازهم غزه؛ باز هم رخوت در وزارت خارجه
توسط:غمگین