جناب آقای دکتر احمدی نژاد! سلام.
عکس‌هایی که از جشن دیروز با حضور شما منتشر شد، بهانه خوبی شد تا ناگفته هایی را که در این حدود چهار سال مجال طرحش فراهم نشده بود بیرون بریزم و خیلی خودمانی با شما، با رئیس‌جمهوری که انتخابش کردیم تا آرمان‌های حضرت روح‌الله را زنده کند و سربازی بی‌ادعا و توقع باشد برای رهبر انقلاب، سخن بگوییم.
دکترجان!
خنده های مکرر شما و همراهانتان در جشنی به بهانه استقبال از نوروز و با هدف اعطای نشان فرهنگ به یار و همنشین این سال های شما سوژه‌ای وسوسه انگیز برای عکاسان رسانه‌های خبری بود، سوژه ای که بلافاصله به عکس‌های پرتعداد در رسانه‌های مختلف مبدل شد.
ما نیز این خنده‌ها را دیدیم و یقین کردیم که این خنده‌ها نه با عدالت‌طلبی کار دارد، نه ربطی به مبارزه با الیگارشی قدرت وثروت و نه ربطی گفتمان سوم تیر. این خنده‌ها به غفلت و میل ماندن به قدرت بیشتر شباهت دارد تا عدالت طلبی.
